Muze, museum, mode.
We zingen veel over musea, maar niet genoeg over de muzen.
Is het omdat we ze zelden ontmoeten?
Maar, als we dat doen...
Zie ze, daar, voorbij de rijen kolommen waar licht en schaduw spelen, verschijnen en verdwijnen achter de gebeitelde welving van steen, gekleed in tweed en zijde, waar de juwelen, de bloemen - en de juwelen die bloemen zijn - bloeien.
Zie ze naar voren komen, deze sublieme bezielers, hun middel omsnoerd met fluweel bezet met parels, of bevrijd onder de plooien, lopend als beelden die tot leven zijn gekomen tussen degenen die dat niet zijn - allegorieën van schilderkunst, beeldhouwkunst, architectuur - in dit paleis dat ontwaakt onder de lichten van schoonheid, ritme en allure.
Modemuzes die een museum betoveren: Galliera!
Een magische naam, met de geur van een legende. De naam van een in Genua geboren hertogin met blauwe ogen, die haar collectie meesterwerken een waardige vitrine wilde geven in de Lichtstad. Vlaamse, Spaanse en Italiaanse schilderijen, 18e-eeuwse Franse meubelen, Sèvres-porselein, kostbare klokken waar de tijd stil zou staan, zoals in deze zuilengalerij met zijn kloosterachtige uiterlijk, waar de zuilen naar de hemel reiken en om zichzelf heen kronkelen.
Een boeiend paleis, dat de marmeren dromen van Andrea Palladio en het visionaire ijzerwerk van Gustave Eiffel, de trappen en de tuinen zou verenigen, en dat zowel Italiaans als Frans zou zijn, Renaissance en Belle Époque, buitenaards maar toch erudiet gestructureerd.
Een droommuseum, tegenwoordig hersteld in zijn oude pracht dankzij het Huis CHANEL en dat nu, onder zijn rode bakstenen en gehouwen stenen gewelven, de meest verbazingwekkende schatten in de geschiedenis van de mode herbergt, van de 18e eeuw tot heden .
Dag- en avondjurken, kort getailleerde jasjes en hofkleding, hoeden en handschoenen, en zelfs het lijfje van Marie-Antoinette aanbevolen door Rose Bertin, “Minister van Mode”... Blauwe tafzijde, groen satijn, verguld zilveren kant, sierlijke snitten, zegevierend in de tijd. Als kleding een geschiedenis heeft, dan heeft de geschiedenis zijn kleding, tentoongesteld in de “Gabrielle Chanel Galleries” door een patronaat dat toegewijd is aan kunst, smaak en stijl, waardoor Galliera de eerste permanente tentoonstelling heeft die gewijd is aan de geschiedenis van de mode in Parijs.
Bewijs, als er al bewijs nodig zou zijn, dat mode altijd thuis is in Parijs, en dat het vandaag de dag nog steeds zegeviert dankzij de levendige gang van deze Haute Couture-muzen, daar, achter de zuilen waar het licht speelt.